Dag 1

Om 14:00u vertrokken wij vanuit Zaltbommel naar Hoek van Holland, onderweg in Zaltbommel eerst nog even de tank volgegooid, voordat onze reis begon. Vanuit Zaltbommel, reden we via Rotterdam zo naar Hoek van Holland. In een korte 1,5 uur (met wat opstoppingen) reden wij ernaartoe. Om 15:33u arriveerde wij bij Hotel Kuiperduin te Hoek van Holland. Wat een attente gastheer troffen we daar aan, zeer vriendelijk en welkom. Je voelde je gelijk op je gemak. Alsof je thuis komt, maar dan toch het besef hebben dat je heel ergens anders bent.

Een groot pluspunt? In heel hoek van Holland, parkeer je gratis! Wat uitleg ontvangen een een kaart van Hoek van Holland. Zijn we onze spullen weg gaan zetten in kamer 5 en zijn vervolgens erop uit getrokken door het lege Hoek van Holland. Wij dachten dat het een bruisende havenstad zou zijn, maar dat viel wel mee.. het loopt eerder leeg door armoede, vonden wij. Vanuit het hotel zijn wij naar Torpedoloods gelopen, dit zit bij de haven van Hoek van Holland waar je naar Engeland kunt varen, gigantische schepen liggen daar in de haven klaar om vervolgens naar Engeland te varen, bizar dat zulke schepen bestaan. Enorm zijn ze! We hebben bij Torpedoloods heerlijk genoten van een bakkie koffie 'pleur'. Theo heeft enorm genoten van zijn appelgebak en ik had een bakje breek brood op met roomboter en zout. Heerlijk ontspannen, geprobeerd de zon er mooi op te zetten.. Maar geen perfectie, de zonsondergang was uiteindelijk meer teleurstellend dan bewonderenswaardig.

Nadat we heel ontspannen gezeten hebben, besloten wij een restaurant op te zoeken in de buurt van Hoek van Holland, even het net afgezocht en toen zag ik het volgende restaurant omhoog komen: 'Het Galjoen' in 's-Gravenzande. We besloten onze reis voor te zetten en terug naar ons hotel te lopen, kort op te frissen om vervolgens de auto te pakken en naar 's-Gravenzande te rijden. Het was nog een hele klus om er te komen, maar uiteindelijk brengt Google Maps je uiteindelijk snel ergens, soms alleen even vogelen welke richting ze nu daadwerkelijk bedoelen..

Rond 17:40u kwamen we aan in 's-Gravenzande en was het kort lopen naar het restaurant. Van buiten heel knus aangekleed en wanneer je binnenstapt wordt je vol liefde ontvangen. Zo fijn, onze eerste echte dag en al gelijk voelen we ons overal enorm welkom. Voor de eigenaren van 'Het Galjoen' is Theo inmiddels een levende legende, maar daar kom ik straks op terug! 

We kregen tafel 8 toegewezen, allebei onze QR code laten zien en we hebben ontzettend genoten. Voorafje hoefde we niet, dit hadden we al genuttigd bij Torpedoloods. Toen we ons eten bestelde (ik; biefstuk (rare) met kruidenboter, frietjes en gemengde salade en Theo; biefstuk (medium) met kruidenboter, frietjes en gemengde salade.) vertelde Theo mij een waargebeurd verhaal, eigenlijk best wel een smerig verhaal, dus zorg ervoor dat je niet even net gaat eten of iets dergelijks. Het leuke aan 'Het Galjoen' was de prachtige inrichting, de oprecht attent lieve mensen en de goede verzorging. Het uitermate geslaagde eten was maar een extra pluspunt. Genoten hebben we. Theo en ik hebben zelfs al een groot meningsverschil over het plafond van de zaak gehad. Of het gespoten of vloerbedekking was. En Theo heeft het gelijk even gevraagd en wat blijkt, Theo heeft veel meer verstand ervan als ik. Want wat blijkt.. het plafond is gespoten. Nou Theo, je had dus gelijk. Voor iedereen die eens naar 's-Gravenzand gaat, Marktplein 3 'Het Galjoen' een echte aanrader is. Zelfs nu tijdens de corona, je merkt er niets van. Ongewoon lekker genieten.

Op een van zijn wereldreizen over de aardbol met de fiets zat hij eens in Vietnam in een restaurant, waar twee Vietnamese meisjes de mee eters met die soort chopsticks van hun gezicht aan het uitpersen waren. En vervolgens de stokjes schoonveegde aan hun servet en er vervolgens nog mee aten ook. En dat voordat wij überhaupt nog begonnen met eten. (nu zie ik je denken.. bah! vies!) Maar toen kwam daar het eten aan en was die gedachte gauw verdwenen en volledig gefocust op het heerlijke eten wat wij voor ons kregen. En mag ik zeggen wat een attente bediening bij 'Het Galjoen', bewonderenswaardig hoe lief, aardig en oprecht ze overkomen op je. Ontzettende pluspunten voor het restaurant. Tijdens het eten vertelde Theo mij over zijn reizen met de fiets over de aardbol, in het specifiek op de fiets door Australië. Waarbij Theo mensen ontmoette uit de buurt van Brisbane. Nu hij ouder wordt, mist hij het wel dat hij toen der tijd geen contact gegevens genoteerd heeft. Maar de zoektocht houd niet op, nog steeds is hij op zoek naar deze mensen en met behulp van mij en de tegenwoordige techniek hopen we ze te vinden. Hoe Theo op het verhaal kwam, omdat ik wel leek op een van de meiden (een van de dochters, van het gezin wat hij destijds in Zuid-Amerika ontmoet heeft). Blond, stevig gebouwd en arrogant (in de positieve zin dan hé). Theo zag je helemaal opbloeien, echt grandioos aan het genieten van zijn reis naar eindbestemming Den Helder. Uiteindelijk heerlijk genoten van ons toetje, beide gekozen voor de Dame Blanche. Ontzettend lekker, met liefde gemaakt! Ik had nog verse muntthee na en uiteindelijk liepen wij vol voldoening de zaak uit rond 19:53u. Auto opgezocht en onze rit terug vervolgd naar ons Hotel in Hoek van Holland.

Vol bewondering kwam de eigenaresse Jolanda, Theo succes wensen op zijn zes daagse wandeltocht langs de Nederlandse kust! Ze had het van haar collega gehoord dat er een man in de zaak zat (83 jaar) en maar liefst van Hoek van Holland naar Den Helder gaat lopen. Stom verbaasd was ze, dat Theo dit zo gaat doen. Ze heeft er uiterste respect voor en haar man ook. Hun hebben samen het restaurant 'Het Galjoen'. Ook toen zei Theo nog; je maakt wel echt een levende legende van mij hé Guppy! Daar aangekomen, hebben we gelijk Iljari gebeld, wat mis ik hem op deze reis! Theo ook, blijft het maar zeggen hoe geweldig hij het had gevonden als Iljari erbij kon zijn. Maar wat hij nog geweldiger zou vinden? Om met ze alle: Anne Merel, Emma Louise, Diego, Iljari, Emma Louise en ik, volgend jaar deze rit te maken, met ze alle te gaan wandelen (de zesdaagse wandeltour) en dan ook overal langs te gaan, waar wij hebben genoten en ons ook echt welkom voelde, dat zou een droom zijn voor Theo die hij graag werkelijkheid ziet worden! Iljari was zijn eigen gekke persoon weer, maar zoals hij het zegt zijn we deze reis aangegaan.

Theo de heilige, Guppy de wijze en Iljari de goddelijke.

Toen we klaar waren met bellen, ben ik aan mijn blog gaan werken. En is Theo op de bank neergeploft, naast een andere hotelgast. Een hele vriendelijke jongeman. En nu zijn we met ze alle een film aan het kijken 'Jack Reacher' - Theo heeft alle boeken ervan en vindt het geweldig om nu een film ervan te kunnen zien. Zoals Theo het zegt; precies zoals in de boeken! Bizar gewoon! Zojuist uit de minibar wat fris gepakt, deze staat in de Lounge (woonkamer) van het hotel. Je kan het geld in een potje doen, maar tegenwoordig heeft bijna niemand meer kleingeld op zak. Dus hebben we het netjes opgeschreven; Theo - kamer 5 - fris; 2x. Zo wordt het morgen netjes afgerekend.